      Historia Unimoga zaczyna się w 1945 roku kiedy to były szef działu silników lotniczych Daimler-Benz AG Albert Friedrich opracował wraz z Heinrich'em Rossler'em prototyp uniwersalnej maszyny rolniczej. Taki oto pojazd miał napęd na cztery koła, wielkość traktora i takież koła, skrzynię ładunkową, prędkość maksymalną około 50km/h oraz silnik o mocy 25PS. Po uzyskaniu pozwolenia na produkcję od amerykańskich władz okupacyjnych, wraz z firmą Messre Erhard & Sons w 1946 roku przeprowadzono pierwsze jazdy testowe. Samochód identyczne piasty wszystkich kół, cztery przeguby w układzie napędowym i rozstaw kół 1270mm co odpowiadało szerokości dwóch rządków ziemniaków. Nazwano go Universal-Motor-Gerate w skrócie Unimog. Silnik jednak okazał się za słaby i wprowadzono jednostkę napędową Daimler-Benz OM 636, która dopiero co wyszła z fazy projektowej. Za słabe też okazały się moce produkcyjne i dopiero w 1948 roku firma Boehringer specjalizująca się w produkcji narzędzi przejęła projekt tworząc prototyp na targi rolne we Frankfurcie i do 1950 roku produkując 600 egzemplarzy gotowych samochodów.
      Właśnie w 1950 roku projekt odkupił Daimler-Benz i rozpoczął produkcję w Gaggenau w Badenii, gdzie Unimog jest produkowany do dziś. Dopiero od 1953 roku na kratce chłodnicy pojawiło się logo Mercedesa, wcześniej produkowano je pod poprzednią marką. Od 1953 roku zaczęto produkować modele 401/402 z zamkniętą kabiną blaszaną. W 1955 roku pojawił się Unimog S 404 o długim rozstawie osi, najpierw 2700mm, potem 2900mm. Głównym jego odbiorcom była reaktywowana armia niemiecka, eksportowano go także do armii francuskiej. Produkowany był w wielu odmianach i napędzany był silnikami benzynowymi z osobowych Mercedesów. W 1956 roku 401 przemianowano na 411 i podniesiono moc silników, a od 1957 montowano zsynchronizowaną skrzynię biegów, zmieniono kabinę i wydłużono rozstaw osi. W 1963 roku wypuszczono cięższą wersję 406 z rozstawem osi 2380mm i większymi silnikami w tym słynny sześciocylindrowiec OM 312 o pojemności 5.7l. Od tego czasu wprowadzono nową nomenklaturę nazw silników, litera U i liczbowe określenie mocy. Modele 406 od 1966 roku miały silniki U 34, U 70, U 80 i U 84. Wprowadzono cywilny odpowiednik modelu wojskowego S i nazwano go 416 z silnikami U 80, U 90, U 100 i U 110. Zbudowano też modele pośrednie między 411 i 406, 421 z silnikiem U 40 i 403 z U 54. W 1966 roku w rocznicę prezentacji prototypu Friedricha wypuszczono 100 tysięczny model Unimoga.
      Od 1972 do 1991 roku produkowano ciężki ciągnik rolniczy MB-trac, do oznaczeń silników dodano jeszcze jedno 0. W 1974 roku zadebiutował ciężki 425 z silnikami U 120 i U 125, rozstawem osi 2810mm i dopuszczalną masą całkowitą 9t. Powstał też nowy wojskowy Unimog 435 z rozstawem osi 3250, 3700 i 3850mm. Oba dostały nowe kabiny już bardziej komfortowe. Stare kabiny montowano jeszcze do U 600, U 800, U 900 i U 110. Ciężkie wersje otrzymały nową kabinę U 1000, U 1300, U 1500 i U 1700. W 1977 roku wyprodukowano 200 tysięczny model Unimoga.
      W latach 1985-1988 Mercedes odnowił modele Unimoga dając wszystkim typom nowe kabiny znane ze średnich i ciężkich modeli. Pod koniec lat osiemdziesiątych produkowano modele 407, 417, 427 i 437 o różnych rozstawach osi z silnikami U 600 do U 2400. W 1993 roku wyprodukowano największy Unimog 2450L 6x6. W 1992 wprowadzono lekkie i średnie modele 408 i 418 z nową kabiną. Od 1993 roku przez krótki czas oferowano osobowe wersje bez udogodnień off-roadowych, z lepszym komfortem, znane jako Funmogi.       Unimogi są produkowane w różnych odmianach nadwoziowych, często budowanych do specjalnych zamówień. Nadają się do eksploracji niedostępnych terenów, na weekendowe wypady w plener, jako woły robocze na farmach lub w pracach leśnych. Unimog jednoczy w sobie legendę prawdziwego pojazdu off-road z dobrym zachowaniem się na utwardzonych drogach.
      Przez ostatnie 40 lat, Unimog pracował w wielu wojskowych taborach na całym świecie i zdobył doskonałą reputację jako niezawodny pojazd na każdy teren.

Historia Unimoga zaczyna się w 1945 roku kiedy to były szef działu silników lotniczych Daimler-Benz AG Albert Friedrich opracował wraz z Heinrich'em Rossler'em prototyp uniwersalnej maszyny rolniczej. Taki oto pojazd miał napęd na cztery koła, wielkość traktora i takież koła, skrzynię ładunkową, prędkość maksymalną około 50km/h oraz silnik o mocy 25PS. Po uzyskaniu pozwolenia na produkcję od amerykańskich władz okupacyjnych, wraz z firmą Messre Erhard & Sons w 1946 roku przeprowadzono pierwsze jazdy testowe. Samochód identyczne piasty wszystkich kół, cztery przeguby w układzie napędowym i rozstaw kół 1270mm co odpowiadało szerokości dwóch rządków ziemniaków. Nazwano go Universal-Motor-Gerate w skrócie Unimog. Silnik jednak okazał się za słaby i wprowadzono jednostkę napędową Daimler-Benz OM 636, która dopiero co wyszła z fazy projektowej. Za słabe też okazały się moce produkcyjne i dopiero w 1948 roku firma Boehringer specjalizująca się w produkcji narzędzi przejęła projekt tworząc prototyp na targi rolne we Frankfurcie i do 1950 roku produkując 600 egzemplarzy gotowych samochodów. Właśnie w 1950 roku projekt odkupił Daimler-Benz i rozpoczął produkcję w Gaggenau w Badenii, gdzie Unimog jest produkowany do dziś. Dopiero od 1953 roku na kratce chłodnicy pojawiło się logo Mercedesa, wcześniej produkowano je pod poprzednią marką. Od 1953 roku zaczęto produkować modele 401/402 z zamkniętą kabiną blaszaną. W 1955 roku pojawił się Unimog S 404 o długim rozstawie osi, najpierw 2700mm, potem 2900mm. Głównym jego odbiorcom była reaktywowana armia niemiecka, eksportowano go także do armii francuskiej. Produkowany był w wielu odmianach i napędzany był silnikami benzynowymi z osobowych Mercedesów. W 1956 roku 401 przemianowano na 411 i podniesiono moc silników, a od 1957 montowano zsynchronizowaną skrzynię biegów, zmieniono kabinę i wydłużono rozstaw osi. W 1963 roku wypuszczono cięższą wersję 406 z rozstawem osi 2380mm i większymi silnikami w tym słynny sześciocylindrowiec OM 312 o pojemności 5.7l. Od tego czasu wprowadzono nową nomenklaturę nazw silników, litera U i liczbowe określenie mocy. Modele 406 od 1966 roku miały silniki U 34, U 70, U 80 i U 84. Wprowadzono cywilny odpowiednik modelu wojskowego S i nazwano go 416 z silnikami U 80, U 90, U 100 i U 110. Zbudowano też modele pośrednie między 411 i 406, 421 z silnikiem U 40 i 403 z U 54. W 1966 roku w rocznicę prezentacji prototypu Friedricha wypuszczono 100 tysięczny model Unimoga. Od 1972 do 1991 roku produkowano ciężki ciągnik rolniczy MB-trac, do oznaczeń silników dodano jeszcze jedno 0. W 1974 roku zadebiutował ciężki 425 z silnikami U 120 i U 125, rozstawem osi 2810mm i dopuszczalną masą całkowitą 9t. Powstał też nowy wojskowy Unimog 435 z rozstawem osi 3250, 3700 i 3850mm. Oba dostały nowe kabiny już bardziej komfortowe. Stare kabiny montowano jeszcze do U 600, U 800, U 900 i U 110. Ciężkie wersje otrzymały nową kabinę U 1000, U 1300, U 1500 i U 1700. W 1977 roku wyprodukowano 200 tysięczny model Unimoga. W latach 1985-1988 Mercedes odnowił modele Unimoga dając wszystkim typom nowe kabiny znane ze średnich i ciężkich modeli. Pod koniec lat osiemdziesiątych produkowano modele 407, 417, 427 i 437 o różnych rozstawach osi z silnikami U 600 do U 2400. W 1993 roku wyprodukowano największy Unimog 2450L 6x6. W 1992 wprowadzono lekkie i średnie modele 408 i 418 z nową kabiną. Od 1993 roku przez krótki czas oferowano osobowe wersje bez udogodnień off-roadowych, z lepszym komfortem, znane jako Funmogi. Unimogi są produkowane w różnych odmianach nadwoziowych, często budowanych do specjalnych zamówień. Nadają się do eksploracji niedostępnych terenów, na weekendowe wypady w plener, jako woły robocze na farmach lub w pracach leśnych. Unimog jednoczy w sobie legendę prawdziwego pojazdu off-road z dobrym zachowaniem się na utwardzonych drogach. Przez ostatnie 40 lat, Unimog pracował w wielu wojskowych taborach na całym świecie i zdobył doskonałą reputację jako niezawodny pojazd na każdy teren.		Spomiędzy wielu znanych modeli Unimoga, S404 był wyprodukowany w 65000 egzemplarzy i ciągle pozostaje w ofercie Mercedesa dostępny w różnych zakątkach świata. Unimog S404 zwykle posiada zabudowę skrzyniową, radiostacja dla wojska lub wywrotka podnoszona na jedną stronę z przykryciem. Zabudowa jest stawiana na specjalnej ramie, niezależnej od głównej ramy nośnej. Dla dalekich podróży w trudnym terenie, Unimog S404 ze swoimi off-roadowymi właściwościami oraz znaczącym maksymalnym obciążeniem do dwóch ton, prezentuje się idealnie na wyposażenie ekspedycji jako ciężarówka wożąca sprzęt, albo kempingowóz. Jako doskonały terenowiec służący do dalekich wypraw, Unimog ma kilku konkurentów. Samochód pokonujące tereny odległe od cywilizacji powinien być wytrzymały ale i prosty konstrukcyjnie, łatwy do naprawy i obsługi. Dlatego Unimog na tle nowoczesnych samochodów terenowych przeładowanych elektroniką i obudowanych plastykiem jest jednym z niewielu pojazdów zdolnych dojechać na kraj świata. Układ napędowy Unimoga jest zdolny przenosić znaczne obciążenia na bardzo długich dystansach bez konieczności remontów. Stworzony i produkowany przez koncern Mercedes-Benz spełnia niezaprzeczalnie najwyższe standardy i oferuje niezawodną mechanikę. Naprawy układu kierowniczego i zawieszenia zdarzają się rzadko i sprowadzają się do prostych czynności konserwacyjnych, możliwych do przeprowadzenia w warunkach polowych. Unimog serii S ze standardowym zawieszeniem może zabrać ładunek 1750kg, bez względu na rodzaj pokonywanej drogi. To pozwala na zabranie dodatkowych zbiorników paliwa, kempingowego wyposażenia i aprowizacji na długie trasy przez tereny pustynne, dżunglę, tajgę albo tereny pozbawione siedlisk ludzkich. Unimog posiada wyjątkową, elastyczną ramę nośną, sprężynowe zawieszenie, opony niskociśnieniowe oraz pełne blokady mechanizmów różnicowych. Portalowe mosty (ze zwolnicami) zwiększają znacząco prześwit. To daje znakomite właściwości terenowe tej ciężarówce. Części zamienne są dostępne w serwisach Mercedesa na całym świecie. Rekomendowane przez producenta książki typu /Sam naprawiam/ są dostępne w księgarniach technicznych i serwisach, są niezbędnym wyposażeniem na dalekie wyprawy.Dobrym pomysłem jest też zabranie ze sobą na takie wycieczki niezbędnych części zamiennych. Niewiele trzeba zrobić aby zmodyfikować Unimoga do trudów ciężkiego terenu. Wojskowe Unimogi serii S są wyposażone we wszystko co potrzeba. Ważną rzeczą jest dobranie odpowiednich opon. Standardowo Unimogi są wyposażane w ogumienie typu niskociśnieniowego w różnych rozmiarach i z różnymi bieżnikami przystosowanymi do odpowiednich nawierzchni. Specjalne opony typu XS są przeznaczone do jady po piaskach pustyni, opony XCL na tereny błotne. Wszystkie Unimogi są wyposażone w mechaniczną wyciągarkę przednią, połączoną ze skrzynią biegów przez przystawkę mocy. Informacje pozyskane ze strony internetowej firmy Westfield z Wielkiej Brytanii LANCASTER LA2 0HF, UK Tel: 44 (0) 1524 791968 Fax: 44 (0) 1524 792653 Email: sales@west-4x4.demon.co.uk http://www.west-4x4.demon.co.uk/index.htm oraz z gazety OFF-ROAD PL numer 20 tłumaczenie: Mariusz Reweda, Iwona Kozłowiec