1 |
2 |
3 |
4 |
5 |
6 |
7 |
8 |
9 |
Toyota Land Cruiser - historia modelu |
index witryny |
strona główna |
wstecz |
1941 - Kiihiro Toyoda przedłożył projekt samochodu wielofunkcyjnego dla wojska, dla kampani wschodniej. Nie przetrwały do dzisiaj, żadne zdjęcia tego modelu, pozostały jednynie szkice techniczne. 1950 - Wyprodukowano 100 sztuk opartych na Jeep'ie lekkich samochodów terenowych, wysłanych na wojnę w Korei. Zaczęto również produkować na potrzeby Policji. | ||
1951 - Rozpoczęcie produkcji "Toyota Jepp" BJ jak go nazywano. Miał benzynowy silnik o mocy 61KW z 2200cm3 pojemności, ale nie miał reduktora, zamiast tego posiuadał bardzo duże przełożenie na I biegu (5.53:1). Zamówienie na pierwsze modele złożyła Policja, ale nie była zadowolona z prototypu. W lipcu, kierowca testowy Ichiro Taira wjechał Toyotą do 6 punktu wysokościowego na wulkanie Fuji. Był to wielki wyczyn dla ówczesnej motoryzacji. 1952 - BJ dostał nazwę Land Cruiser 25, był budowany na krótkiej ramie i przeznaczony na eksport do armii pakistańskiej. 1953 - Pełną produkcję BJ przejęła Toyota Automatic Loom Works Ltd, malowanie modeli odbywało się w Bankin Kogyo KK, później znaną pod nazwą ARACO. Toyota zaczęła eksportować samochody BJ do USA. Nie był to wtedy łatwy rynek z powodu dużej liczby Jeep'ów z armii, dlatego też Toyoty przyjęły się bardziej na rynkach izolowanych od dostawców amerykańskich. 1954 - US Willys zastrzegło sobie prawo do używania nazwy Jeep, więc Toyota nie mogła już nazywać swoich modeli Toyota Jeep'ami. Wtedy to dyrektor techniczny Hanji Umehara wykombinował nazwę Land Cruiser. |
|
|
1955 - Rozpoczęto produkcję FJ25. Z silnikiem 3.9l i 105KM był jedynym tak mocnym samochodem terenowym na świecie. Jego resory były montowane (nawet używane) do Toyoty Crown i na odwrót kiedy zaczęto produkować bardziej cywilizowane Land Cruisery nie dla odbiorców publicznych. Już wtedy montowano kilka rodzajów nadwozia na długiej i krótkiej ramie, również model pick-up FJ25 na krótkiej ramie. Wtedy też zaczęto exportować Toyoty do Arabii Saudyjskiej. 1958 - Odtąd zaczęto stosować również blaszane dachy dla najdłuższych modeli. Zaczęto sprzedawać Toyotę w Australii. 1959 - Zaczęto exportować Land Cruisery do Australii. |
||
1960 - Seria F40 rozpoczęła się od modeli FJ40, FJ43 i FJ45V, które to zastąpiły FJ25, FJ28 i FJ35. Seria 40 była produkowana do 1986 roku z trzema różnymi rozstawami osi i trzema silnikami. Silniki oznaczono: F - silnik sześciocylindrowy benzynowy; H - sześciocylindowy diesel; B - czterocylindrowy diesel. Silniki stały się mocniejsze, a skrzynie redukcyjne zmieniono na nowocześniejsze o przełożeniu 2.313. W 1963 przełożono lewar biegów na podłogę, a w 1965 powiększono boczne okna. FJ43 miał trzybiegową skrzynię z lewarem przy kierownicy i wajhę od reduktora na desce rozdzielczej. Pozwalało to na przewóz trzech pasażerów na przedniej ławce. Model BJ42 miał specjalną wersję LX z bardziej nowoczesną i komfortową deską rozdzielczą, nowymi fotelami, tapicerką drzwi i podłogi. |
FJ40RV, FJ40LV, BJ40RV, BJ40LV, BJ42RV, BJ42LV FJ40R, FJ40L, FJ43R, FJ43L, BJ40R, BJ40L, BJ42R, BJ42L, BJ43R, BJ43L, BJ46R, BJ46L FJ45RV, FJ45LV, BJ45RV, BJ45LV, HJ47RV, HJ47LV FJ45R, FJ45L FJ45RP, FJ45LP, BJ45RP, BJ45LP, HJ47RP, HJ47LP |
|
1967 - Land Cruiser FJ55V wszedł na rynek amerykański w odpowiedzi na sukcesy Jeepa w produkcji samochodów terenowych ucywilizowanych typu Wagoneer. Pierwszy model serii 50 miał metalowe, zamknięte nadwozie. Był on bezpośrednim kontynuatorem lini J35 i J45, miał spełniać pokładane w nim nadzieje na komfortowy samochód do przewozu większej ilości bagażu i osób po różnego rodzaju drogach. To był pierwszy model Land Cruisera typu station wagon. Tylnie drzwi otwierały się poziomo lub pinowo, zależnie od modelu. Model J56 miał z przdu fotele zamiast pojedyńczej ławki. |
|
|
1968 - Rekord, z taśm Toyoty zszedł stutysięczny Land Cruiser. Tabliczkę znamionową montowano na słupku drzwi. | ||
1969 - Powiekszono kierownicę i wymieniono filtr oleju. | ||
1970 - Zaczęto montować podwójne sygnały dźwiękowe. 1971 - Pierwsze modele Land Cruisera pojawiły się w RPA. |
||
1972 - Wprowadzono czterobiegową skrzynię biegów i nowy silnik 3.6l o mocy 86KM znany pod symbolem HJ, wstawiano go tylko na długą ramę. | ||
1973 - Seria B dostała nowy silnik 3l z 76KM mocy i o wiele oszczędniejszy - zobacz opis. Stacyjkę przzeniesiono pod kierownicę. Zaczęto montować radio i mocniejszą przekładnię kierowniczą. | ||
1974 - Przełożeniem reduktora 1.999. Zaczęto montować większe i mocniejsze przeguby półosi przednich, wzmocniono również spręzyny w tarczy sprzęgła. Wprowadzono też silniki diesela - serii B - zobacz opis. | ||
1975 - Przełożeniem reduktora 1.959. Zaczęto montować cieńsze drzwi boczne, wycieraczki na górze ramy okna. | ||
1976 - Serię F zaopatrzono w silnik 4.2l z 135KM mocy. Hiroshi Ohsawa aczął prace nad następcą J5. Miał być bardziej luksusowy ale nie większy, no i zdecydowanie ładniejszy. Początkowo miał być osadzony na niezależnym zawieszeniu ale jednak zrezygnowano z tego idiotycznego pomysłu na tradycyjne mosty, niestety jeszcze na resorach. Szczególną uwagę poświęcono konstrukcji dachum, tak aby mógł przewozić cięższe ładunki, w odpowiedzi na potrzeby rynku arabskiego. | ||
1979 - BJ40 I BJ43 zostały zastąpione przez BJ41 I BJ44, zaoferowano zwiększone bezpieczeństwo, komfort, większy zbiornik paliwa i mocniejsze hamulce przednie. DO silników F zaczęto stosować reduktory o przełożeniu 3.730. Zbiorniki miały teraz 110l i powiększono tłumiki, wprowadzono wspomaganie kierownicy, klimatyzację, wyjmowalne siedzenia. | ||
1982 - Zaczęto montować pięciobiegowe skrzynie biegów i silnik 3.4l do BJ42, BJ46 i BJ45 a z nimi reduktor o przełożeniu 2.274. Nagrzewnica poszła pod centralna konsolę, powięksozno tylnie bębny hamulcowe, chromowa rama okien została zastąpiono gumową. We wrześniu weszła do produkcji seria J6 z silnikiem H, pięciobiegową skrzynią, otwieranym dachem. |
FJ60RV, FJ60LV, FJ60RG, FJ60LG, BJ60RV, BJ60LV, HJ60RV, HJ60LV, HJ60RG, HJ60LG |
|
1983 - Zaczęto montować pięciobiegowe skrzynie biegów z reduktorem o przełożeniu 1.959. Zakończyła się produkcja FJ40. | ||
1984 - Seria 40 została zastąpiona przez serię 70. Produkowano je w czterech rozstawach osi, najdłuższa 78, może przewozić 12 osób. Montowano cztero-, pięcio- i automatyczne skrzynie biegów (po raz pierwszy z napędem na 4 koła). Przedni napęd jest odłączany (opcja to sprzęgiełka kół), nie ma mechanizmu różnicowego międzyosiowego. Nowa seria J7 została opracowana przez Osamu Shinodu, który był ówczesnym szefem działu planowania. Przy przejściu z modelu J4 do J7 zastosowano ogromne zmiany konstrukcyjne. Rynek ciągle domagał się wytrzymałych samochodów, ale liczba użytkowników wykozystujących te samochody w mieście, ciągle rosła. Trudno było pogodzić te dwa kierunki rozwoju. Podczas gdy wielu klientów w Japonii, Europie i USA domagało się samochodu mniej topornego i bardziej komfortowego z nowoczesną techniką, ludzie w krajach arabskich postulowali, że modele Land Cruiser są zbyt delikatne na trudne warunki interioru. Dlatego nałożono pewne granice w rozwoju wyglądu nowej serii J7. W listopadzie 1984 roku zaprezentowano nową serię, która zrywała z 29-cio letnią tradycją niezmieniających się prawie modeli J2 i J4. Jednakże seria J4 była nadal produkowana w limitowanej serii w Brazylii, do 2001 roku, zobacz opis modeli Bandeirante.. Pierwszą poważną zmianą było zastosowanie sprężyn, w niektórych modelach J7, dla poprawienia komfortu. Produkowano trzy długości nadwozia, tak jak poprzednio: J70 z metalowym dachem, J73 ze zdejmowalnym dachem plastykowym oraz J75 z najdłuższym rozstawem osi i metalowym dachem. |
||
1985 - Zastosowano sprężyny do zawieszenia w modelach z krótką ramą RJ70 i LJ70 z silnikami 2.4l benzynowym i diesela, a silnik 4.2l w serii 60 zastąpiono mocniejszym 4l. Stworzono osobną linię serii J7 i nazwano ją Bundera (light duty). Była adresowana dla klientów chcących podróżować w komforcie i nie koniecznie w trudnym terenie. Była produkowana do 1990 roku. Dłuższy rozstaw osi nazywano Prado. W tej nowej lini serii J7 stosowano sprężyny dla poprawienia komfortu, mosty light duty i silniki z Hiluxa, które były za słabe dla ciężkiej Budery/Prado, mimo stosowania lżejszych podzespołów w stosunku do serii J7 heavy duty. Tej linii nigdy nie sprzedawano w USA, a w ogóle nie był to sukces finansowy. |
|
|
1986 - Wzmocniono sprężyny do ram z silnikami 2.4 turbodiesela, a silnik 4l dostał elektroniczny wtrysk paliwa. Zaczęto wkładać silnik 2H do serii J6 i nazwano ją HJ61. | ||
1987 - Wzmocniono sprężyny do ram z silnikami 3.4 turbodiesela. | ||
1988 - Zmieniono frontowy pas serii J6, teraz miała ona cztery reflektory. 1989 - Serię 60 zastąpiła seria 80. |
||
1990 - Sprzedano dwumilionowy egzemplarz Land Cruisera. Wzmocniono silniki diesela - zobacz opis i benzynowe - zobacz opis. Wstawiono do produkcji nową długą ramę na pięciodrzwiowe nadwozie na resorach i sprężynach. Rozpoczęto produkcję serii 80 z bardziej cywilizowanym nadwoziem i nowymi silnikami 4.2l z 167KM turbodiesel i 4.2l 130KM diesel. Odmieniono przendi pas w serii J7 Bundera/Prado. | ||
1992 - Rozpoczęto produkcję nowego silnika 4.5l do wersji ram na sprężynach. | ||
1993 - Nowy silnik turbodiesela 3l (zobacz opis) zastąpił 2.4l, a seria 80 otrzymała nową wersję silnika benzynowego 4.5l na sześci cylindrach i wstawiono bezpośredni wtrysk paliwa do turbodiesela. Zakończono produkcję serii J7 Bundera/Prado. | ||
1996 - Land Cruiser Colorado dostał nowy silnik 3.4l V6 i 3l turbodiesel. W rajdzie Granada-Dakar, dwa pierwsze miejsca zajęły Toyoty Land Cruiser w kategorii niezmodyfikowanych seryjnych samochodów. | ||
1998 - Land Cruiser Amazon dostał nowy silnik V8 4.7l z 232KM mocy, najmocniejszy Land Cruiser w historii. Nazwa ta sama, ale przeznaczenie samochodu inne. |
||
1999 - Odnowiono serię J7 dla potrzeb rynków wymagających prawdziwych samochodów terenowych. Serię tą nazwano J78, sprzedawano dwa rodzaje nadwozia: van oraz pick-up. Wygląd zewnętrzny nie różnił się wiele od starszych modeli heavy duty J7, jednakże nowa wersja była szersza i dłuższa. Przednia oś została zawieszona na sprężynach, tylnia zaś na wydłużonych resorach składających się z pięciu listków. Niektóre modle posiadały snorkle jako standardowe wyposażenie. Jest to ostatnia seria prawdziwych samochodów terenowych w koncernie Toyoty. Zobacz opis modeli J78. |
|
|
Chronologia budowy modeli Land Cruiser (plik 210kB)
|
||